Ο νέος επενδυτής που σκοπεύει να ασχοληθεί με την καλλιέργεια μανιταριών στην χώρα θα πρέπει να κατέχει στοιχειώδεις γνώσεις που αφορούν τη μυκητολογία και τη βιολογία του μανιταριού. Η συγκεκριμένη καλλιέργεια είναι ιδιαίτερα απαιτητική, από πλευράς εργασίας, και εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες (θερμοκρασία, υγρασία, φωτισμός, ταχύτητα και ποσότητα αέρα, υγιεινή – ασθένειες, σύστημα κλιματισμού, ποιότητα νερού, χαρακτηριστικά υποστρώματος, κλιματολογικές συνθήκες περιοχής, είδος ύγρανσης, τεχνικές συλλογής κ.τ.λ). Αγνοώντας τα παραπάνω οι νέοι καλλιεργητές είναι εύκολα να πραγματοποιήσουν εκτεταμένα σφάλματα στα διάφορα στάδια της παραγωγής, λανθασμένους υπολογισμούς που αφορούν το αρχικό μεγέθους της μονάδας και τελικά να βιώσουν την οικονομική αποτυχία του επενδυτικού εγχειρήματος τους.

 

ΚΟΣΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ

Ως προς το κόστος μίας μονάδας παραγωγής μανιταριών θα πρέπει να τονιστεί πως είναι σχετικά μεγάλο.

Καλλιέργεια Μανιταριών τύπου Pleurotus

Πιο συγκεκριμένα, μια μονάδα καλλιέργειας μανιταριού Pleurotus απαιτεί έκταση 4-6 στρεμμάτων με το κόστος της επένδυσης να ξεκινάει από τα 240.000 ευρώ. Η παραγωγική δυναμικότητα μιας τέτοιας μονάδας είναι 70-150 τόνοι ανά έτος.

Καλλιέργεια Μανιταριών τύπου Agaricus

Στην περίπτωση μονάδας καλλιέργειας μανιταριού Agaricus, για αντίστοιχη έκταση το αρχικό κόστος ανεβαίνει στις 450.000 ευρώ με μεγαλύτερη όμως παραγωγική δυναμικότητα (100-200 τόνοι ανά έτος).

Η τιμή πώλησης δεν είναι σταθερή μέσα στο έτος και κυμαίνεται από 2,30 ευρώ το κιλό και μπορεί να φτάσει πάνω από 5,00 ευρώ (προϊόν βιολογικής καλλιέργειας).

 

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΙΑΣ ΜΑΝΙΤΑΡΙΟΥ

Η χρηματοδότηση μιας μονάδας μανιταριών μπορεί να καλυφθεί εν μέρει από το πρόγραμμα επιχορήγησης «ΣΧΕΔΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ -ΜΕΤΡΟ 121» του Υπουργείου Γεωργίας.

Για μεγάλες επενδύσεις, είναι εφικτή η χρηματοδότηση από τον Νέο Αναπτυξιακό Νόμο που παρέμεινε ανοικτός σε καταθέσεις επενδυτικών προτάσεων έως την 31η Μαϊου 2011 και θα επανατεθεί σε ισχύ από 1-30 Οκτωβρίου 2011.

 

ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ

Μανιτάρι ονομάζεται κοινώς το ορατό μέρος πολυκύτταρων μυκήτων με τη χαρακτηριστική, συνήθως ομβρελοειδή μορφή. Στην ουσία, αυτό που βλέπουμε είναι το σώμα του μανιταριού, δηλαδή το όργανο στο οποίο θα αναπτυχθούν τα σπόρια που θα εξασφαλίσουν τη διαιώνιση του είδους. Το κυρίως μέρος του μύκητα είναι υπόγειο και σχεδόν πάντα αθέατο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Είναι το μυκήλιο που αναπτύσσεται σαν  ιστός στο υπόστρωμα με τη μορφή των μυκηλιακών υφών. Τα μανιτάρια μπορεί να δημιουργούν αρμονικές συμβιωτικές σχέσεις αλληλοβοήθειας (μυκόρριζα), να αποτελούν παράσιτο, ζωντανών ή ετοιμοθάνατων δέντρων και φυτών ή να είναι σαπρόφυτα που τρέφονται από νεκρή οργανική ύλη την οποία αποσυνθέτουν παίζοντας το δικό τους σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα.

Τα εδώδιμα μανιτάρια είναι πλούσια σε πρωτεΐνη, υδατάνθρακες, μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες και θεωρούνται εξαιρετική τροφή. Ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου και θεωρούνται, ιδιαίτερα στις χώρες της Άπω Ανατολής, ως τροφή μακροζωϊας.  Η καλλιέργεια φαρμακευτικών μανιταριών συνεχώς επεκτείνεται λόγω των μοναδικών ιδιοτήτων ορισμένων ειδών κατά μορφών καρκίνου, καρδιαγγειακών παθήσεων κ.α.

Τα καλλιεργημένα και τα αυτοφυή μανιτάρια έχουν παρόμοια διατροφικά χαρακτηριστικά με τα πρώτα να υστερούν μόνον στα γαστρονομικά τους χαρακτηριστικά.

Η καλλιέργεια μανιταριών αξιοποιεί διαθέσιμα γεωργικά υπολείμματα κάθε είδους όπως άχυρα σιτηρών και ψυχανθών, υπολείμματα αποφλοίωσης ρυζιού, σπάδικες και στελέχη (φυτών) καλαμποκιού, υπολείμματα υλοτομιών (πριονίδια δασικών δένδρων), στέμφυλα (τσίπουρα) και υποπροϊόντα οινοποιίας, υποπροϊόντα από την άλεση σιταριού, υπολείμματα από εκκοκκιστήρια βαμβακιού, απόβλητα ανακύκλωσης χαρτιού και ζυθοποιίας.